Δημοσιεύουμε συλλογική εργασία των μαθητών του Γ2 τμήματος του Σχολείου μας, την οποία εκπόνησαν στο πλαίσιο υλοποίησης Εκπαιδευτικού Προγράμματος, με θέμα: «Το φυσικό περιβάλλον και ο πολιτισμός της Ζακύνθου εκπέμπουν SOS», σε συνεργασία με το ΚΕΠΕΑ Λιθακιάς Ζακύνθου.
Το παραπάνω πρόγραμμα παρουσιάστηκε στην ΕΡΑ Ζακύνθου την Πέμπτη, 22/2/24.
Η Ζάκυνθος της καρδιάς μας
Αγαπητοί ακροατές, φίλες και φίλοι, είμαστε οι μαθητές και μαθήτριες του Γ2 τμήματος του Γυμνασίου Λιθακιάς και βρισκόμαστε εδώ, υλοποιώντας ένα πιλοτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα: «Το φυσικό περιβάλλον και ο Πολιτισμός της Ζακύνθου εκπέμπουν SOS». Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο υλοποιήσαμε με συντονίστρια τη φιλόλογό μας, κ. Μαρία Καμπίτση, σε συνεργασία με το ΚΕΠΕΑ Λιθακιάς.
Ο προβληματισμός που θα ακούσετε αποτελεί προϊόν συλλογικής εργασίας, όπου όλοι οι μαθητές καταθέσαμε τις σκέψεις μας, τις οποίες συνθέσαμε, στη συνέχεια, με λόγο μεστό και περιεκτικό, εκφράζοντας, έτσι, την αγάπη μας
για τη Ζάκυνθο της καρδιάς μας.
Οι πλούσιες φυσικές ομορφιές της Ζακύνθου, ο κάμπος και τα βουνά της, οι χρυσαφένιες ακρογιαλιές της προσελκύουν κάθε καλοκαίρι χιλιάδες επισκέπτες.
Στο σημείο αυτό, θέλουμε να εκφράσουμε τις σκέψεις, τον προβληματισμό, την έγνοια και την αγωνία μας για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου.
Ένας τόπος ευλογημένος κινδυνεύει από τον ανεξέλεγκτο μαζικό τουρισμό, που όλα τα θυσιάζει στον βωμό του κέρδους.
Προς αποφυγή παρανόησης, εμείς δεν στρεφόμαστε κατά του τουρισμού. Ίσα ίσα, αναγνωρίζουμε ότι ο τουρισμός αποτελεί πηγή πλούτου για το νησί μας και θα μπορούσε να γίνει ευλογία, αν συνδυαστεί με τον σεβασμό στο περιβάλλον και τον πολιτισμό. Αυτό που θέλουμε είναι αφενός μεν να μην αλλοιωθεί η πολιτιστική ταυτότητα αυτού του τόπου που γέννησε ποιητές ούτε να κακοποιείται το φυσικό περιβάλλον.
Και για να γίνουμε σαφείς, στον τομέα της καθαριότητας υστερούμε κατά πολύ, με αποτέλεσμα να υποφέρουμε τους θερινούς μήνες, κυρίως, από τα σκουπίδια, που κατά καιρούς μας πνίγουν.
Εκτός αυτού, έχουμε κρούσματα ρύπανσης της θάλασσας είτε από τα ημερόπλοια είτε από αγωγούς αποχέτευση και ο νοών νοείτω…
Επίσης, πολύ ανησυχητικό είναι το φαινόμενο των πυρκαγιών κατά τους θερινούς μήνες, ίσως για οικοπεδοποίηση κάποιων δασικών εκτάσεων. Γι’ αυτό ζητάμε από την Πολιτεία να είναι πολύ αυστηρό το νομικό πλαίσιο οικοδόμησης σε καμένες περιοχές.
Δυστυχώς, και στον τομέα του πολιτισμού η κατάσταση είναι άκρως ανησυχητική. Γι’ αυτό, χωρίς υπερβολή, εκπέμπουμε σήμα κινδύνου, γιατί, κάθε καλοκαίρι, υποφέρει ο πολιτισμός μας από έναν ξενόφερτο τρόπο διασκέδασης- εκτόνωσης με ξέφρενη μουσική και ηχορύπανση. Οι θαμώνες ορισμένων νυχτερινών κέντρων, πολλές φορές, υπό την επήρεια απαγορευμένων ουσιών, παρεκτρέπονται και προβαίνουν σε πράξεις βίας, για ασήμαντη αφορμή.
Αυτός ο τρόπος διασκέδασης θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτος και πιστεύουμε ότι πρέπει να απαγορευτεί. Εμείς οι μαθητές, που μένουμε στις περιοχές που συμβαίνουν αυτά τα έκτροπα, τι παράδειγμα παίρνουμε; Τι μας διδάσκει αυτή η ασυδοσία; Πιστεύουμε ότι μας μαθαίνει, εμμέσως πλην σαφώς, να μη σεβόμαστε τους κανόνες, να θεωρούμε ότι όλα επιτρέπονται εν ονόματι του κέρδους, αφού ελάχιστοι τιμωρούνται…
Ωστόσο, αγαπητοί ακροατές, υπάρχει και η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού! Στη Ζάκυνθο, ευτυχώς, λειτουργούν αρκετά θεατρικά σχήματα, ωδεία, Φιλαρμονικές, χορωδίες, πολιτιστικοί σύλλογοι, που προάγουν τον πολιτισμό μας και καλλιεργούν την αγάπη για την Τέχνη. Εμείς αυτό θέλουμε• να ακούγεται και να κυριαρχεί αυτή η φωνή! Η φωνή της καλαισθησίας, της ευγένειας, της Μουσικής που εξημερώνει τα ήθη, η φωνή του πολιτισμού που ενώνει τους ανθρώπους στο Καλό!
Ας προσπαθήσουμε όλοι για τη Ζάκυνθο που μας αξίζει!
Ευχαριστούμε για την προσοχή σας!
Φίλες και φίλοι, τις σκέψεις μας για τη Ζάκυνθο της καρδιάς μας τις εκφράσαμε και ποιητικά, γράφοντας χαϊκού! ( Χαϊκού: τρίστιχο ποίημα, 5-7-5 συλλαβών, Γιαπωνέζικης προέλευσης. Είναι το ποίημα της μιας ανάσας και των 17 συλλαβών, με το οποίο αποτυπώνεται η στιγμή και διαστέλλεται στην αιωνιότητα. Το χαϊκού εισήγαγε στην Ελλάδα ο Γιώργος Σεφέρης ).
Χαϊκού των μαθητών του Γ2 τμήματος του Γυμνασίου Λιθακιάς
Το τοπίο
Ένα νησάκι,
το Φιόρο του Λεβάντε,
αγαπημένο!
Στου Ιονίου
τα σμαραγδένια νερά
ένα στολίδι!
Τόση ομορφιά•
θάλασσες κι ακρογιάλια
κι αμμουδιές χρυσές!
Ψαροκάικα
και γλάροι ολόλευκοι
σαν μια ζωγραφιά!
Να, το καράβι
π’ αχνοφαίνεται μακριά•
όνειρο μοιάζει!
Όταν σαλπάρει
και σφυρίζει το πλοίο,
φτερουγίζει ο νους!
Λόφος Στράνη.
Ζωντανεύουν οι μνήμες.
Ρίγος κι έμπνευση!
Στον κάμπο πέρα
ελαιώνες κι αμπέλια
ως τη θάλασσα!
Και τα περβόλια
με πουλιών μελωδίες
και γλυκούς καρπούς!
Και στα χωριά μας,
στα βουνά και τον κάμπο
άνθη κι ευωδιές!
Τα μπουγαρίνια,
κοράλλια και γραντούκες
πώς μοσχοβολούν!
Παρακαταθήκη
Όνομα γλυκό,
Άγιος και Ποιητής•
ο Διονύσιος!
Ο Άγιός μας,
φάρος φωτεινός
και φυλαχτό μας!
Δάσκαλος σεμνός
καλοσύνης κι αγάπης,
στις καρδιές μας ζει!
Κι ο Ποιητής μας,
αγέρωχος στον χρόνο,
πώς μας εμπνέει!
Μ’ άγρυπνες ψυχές
τον Ύμνο μελετάμε
και τη Λευτεριά!
Η κακοποίηση
Όμως, τι κρίμα,
Ζακυνθούλα μας γλυκιά,
να σε πληγώνουν!
Τα ζητούμενα
Καθαρό νησί,
ναι, ονειρευόμαστε
και το ζητάμε!
Ανακύκλωση
και καθαριότητα,
φροντίδα, έργα!
Παιδικές χαρές
και ποδηλατόδρομους,
χώρους άθλησης!
Σύγχρονα σχολειά,
κτίρια γερά στο φως•
των παιδιών χαρά!
Στέκια για νέους,
τέχνη και πολιτισμός•
έμπνευση ζωής!
Δικαίωμά μας
να ζούμε καλά: «ευ ζην»
κι αξίζει σ’ όλους!
Έκκληση
Τη μάνα μας Γη
ζεστά ν’ αγκαλιάσουμε
μ’ έγνοια τρυφερή!
Μ’ ανοιχτό μυαλό
και με καθαρή καρδιά
για τον τόπο μας!
